Η 15 Ιουνίου  ήταν μια βραδιά πολύ διαφορετική από αυτές που έχουμε συνηθίσει στο κινηματογράφο μας. Σε μια κατάμεστη αίθουσα από λάτρεις του κινηματογράφου κάναμε πράξη αυτό που ονειρευτήκαμε μαζί με τον πατέρας μας τον Μιχάλη! Τιμήσαμε τους ανθρώπους που στο πέρασμα των δεκαετιών, ο καθένας ξεχωριστά αλλά και όλοι μαζί, συνέδεσαν τον όνομά τους με την “Ηλέκτρα”. Η ανταπόκριση από όλους εσάς ήταν συγκινητική, γεμίζοντας την αίθουσα μας για αυτόν τον ιδιαίτερο σκοπό!

Πρώτος από όλους τιμήθηκε ο Γιάννης Παύλου, ο πρώτος μας μηχανικός που το άσπρο φανελάκι του ήταν το σήμα κατατεθέν του. Την πλακέτα παρέλαβε ο γιός του Χρήστος καθώς ο μπάρμπα-Γιάννης έχει φύγει από κοντά μας. Συνεχίσαμε με τους δύο ανθρώπους που σύνδεσαν το όνομα τους με την Ήλεκτρα για πάνω από 50 χρόνια! Πρόκειται για τον Τάκη Πέππα που ήταν το Α και το Ω, καθώς επωμιζόταν όλο το βάρος ώστε ο κινηματογράφος να είναι έτοιμος την ήμερα που θα άνοιγε. Η πορεία του στο σινεμά δείχνει και την ασφάλεια που αισθάνονταν ο Γεώργιος, ο Ευθύμιος , ο Μιχάλης και ο Πάνος με τον Τάκη στο τιμόνι. Μαζί και η Μάγδα, η μητρική φιγούρα πίσω από το μπαρ όπου τρέχαμε στα διαλλείματα για να απολαύσουμε τις φρέσκες τηγανιτές πατάτες της. Αμέσως μετά πήρε σειρά ο “Αγαθός γίγαντας” Παναγιώτης Καραβούλης, ο μηχανικός μας. Αυτός ο υπέροχος άνθρωπος που πέρασε την μίση του ζωή πάνω από την μηχανή του σινεμά! Ο Επαγγελματισμός και η Συνέπεια του είναι παράδειγμα για μας ακόμα και σήμερα. Η παλιά φρουρά έκανε τα πάντα την Ήλεκτρα και αν γυρίζαμε πίσω το χρόνο, είναι σίγουρο ότι τους ίδιους θα επιλέγαμε να συνεργαστούμε!

Αμέσως μετά ευχαριστήσαμε τους ανθρώπους που από το 2015 και μετά βάλανε το δικό τους λιθαράκι ώστε να συνεχίσουμε αυτή τη παράδοση!

Πρώτος από όλους ήταν ο αρχιτέκτονας μας ο Θανάσης Φόρτης που με πολύ αγάπη και σεβασμό στη ιστορία του χώρου σχεδίασε την νέα καμπίνα προβολών. Ο κ. Θανάσης συνδεόταν με τον πατέρα μας με μια δυνατή σχέση φίλιας. Εμάς πια μας δένει το ίδιο δυνατά αυτός εδώ ο χώρος! Για να δημιουργηθεί αυτός ο καινούργιους χώρος έπρεπε να βάλει το χεράκι του και ένας καλλιτέχνης. Για εμάς ο καλλιτέχνης είχε ονοματεπώνυμο, ήταν ο Νίκος Δόσχορης, ο οποίος δούλεψε με υπομονή και επιμονή και χάρη σε αυτόν αναδείχθηκε ο πέτρινος τοίχος που ήταν «κρυμμένος» για πολλά χρόνια! Είναι μέρος των παλιών αποθηκών της

Loud. Σειρά πήραν αμέσως μετά τέσσερις φίλοι – συνεργάτες που μας βοήθησαν τα μέγιστα να μπούμε στη νέα εποχή του ιντερνέτ και των Social Media . Πρόκειται για την Μυρτώ που μας έφτιαξε το λογότυπο για τα 80 χρόνια λειτουργίας, τον Φιράς που χάρη σε αυτόν ενημερώνεστε από το Facebook, και την Έλενα και τον Θάνο Κοντούλη που έχουν δημιουργήσει το λογότυπο του κινηματογράφου μας! Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε τους ηλεκτρολόγους μας τον Γιάννη Λογοθέτη και τον Τάσο Στρατή που είναι πραγματικοί ήρωες! Λίγο πριν το τέλος ευχαριστήσαμε τον Δημήτρη Καποτόπουλο για όλα όσα μας έχει προσφέρει .

Για το τέλος αφήσαμε φυσικά δύο ανθρώπους που χωρίς αυτούς δεν θα είχαμε πετύχει τίποτα .

Η πρώτη είναι η Αφανής Ηρωίδα και Μαέστρος , που παρά τις δύσκολες στιγμές ήταν πάντα εκεί να κατευνάζει τα πνεύματα, να μας καθοδηγεί και να ας συμπαραστέκεται στα μικρ

ά και στα μεγάλα προβλήματα. Φυσικά είναι μαμά Ρούλη – Και ο δεύτερος όπως θα έχετε καταλάβει είναι ο ιθύνον νους , ο πατέρας μας ο Μιχάλης Δρίτσας! Μαζί του οραματιστήκαμε την σημερινή Ημέρα. Δυστυχώς, δεν τον έχουμε σήμερα μαζί μας. Όμως στον χώρο που λάτρεψε και ταύτισε την ζωή του είναι πάντα παρών! Η αύρα του είναι διάχυτη παντού. Ιδιαίτερα σήμερα που μαζευτήκαμε εδώ η οικογένεια και οι φίλοι του για να γιορτάσουμε τα 80 χρόνια λειτουργίας του κινηματογράφου μας .

Πατέρα σε ευχαριστούμε πολύ !

Το μεγαλύτερο όμως ευχαριστώ πρέπει να το πούμε σε όλους εσάς, καθώς μαζί σας φτάσαμε ως εδώ!

Καλό καλοκαίρι !!!

Υ.γ : Ευχαριστούμε θερμά το Lab2art που έστειλε τους καλύτερους φωτογράφους να απαθανατίσουν αυτές τις μοναδικές στιγμές για μας και το κινηματογράφο μας !

Υ.γ 2 : Και τον Αλέξη Αλεξίου για τις φωτογραφίες !